Opiekunem kazachskiej kadry jest Andrei Nazarov, były szkoleniowiec Donbassu Donieck i ukraińskiej reprezentacji narodowej. Z powodu napiętej sytuacji politycznej za naszą wschodnią granicą i zawieszenia rozgrywek hokejowych Nazarov zdecydował się przyjąć ofertę objęcia Barysu Astana i kazachskiej kadry.

Wśród osłabień w zespole Kazachstanu należy wspomnieć o Nikolaiu Antropovie, byłym graczu NHL, który pełnił funkcję kapitana Kazachstanu w ostatnich latach. Z powodu zawieszenia Antropov nie będzie mógł wystąpić w pierwszych dwóch meczach turnieju.

Faworyzowanym ekipom w walce o awans mogą jednak zagrozić pozostałe drużyny.

Japończycy próbują wrócić do najwyższej klasy rozgrywkowej już od wielu lat i trzeba przyznać, że nigdy nie byli tak blisko jak w ubiegłym roku. Po czterech kolejkach Azjaci mogli pochwalić się świetnym bilansem 3 wygranych i tylko jednej porażki z Austrią. W decydującym spotkaniu Japończycy roztrwonili prowadzenie 4:3 z Węgrami i przegrywając w karnych pozbawili się szans na awans.

Większość zawodników drużyn japońskiej występuje w krajowych rozgrywkach. Wyjątkami są Yutaka Fukufuji, jedyny zawodnik kadry z doświadczeniem w NHL i obrońca Shinya Yanadori. Obaj byli w tym sezonie graczami duńskiego Esbjerg Enegry. Występami w zagranicznej drużynie może pochwalić się również 19-letni napastnik Yushiroh Hirano (Tingsryds AIF, Szwecja).

W swoim pierwszym meczu podczas turnieju Japończycy zmierzą się z Węgrami. Zwycięzca tego spotkania zgłosi poważne aspiracje o przeszkodzenie Włochom i Kazachom w awansie do elity.

Szkoleniowiec Węgrów Rich Chernomaz otwarcie mówi o ambitnych celach swojego zespołu. Węgrzy bardzo chcieliby powtórzyć sukces z 2009 roku, kiedy to pierwszy raz od 70 lat udało się awansować do elity. W Krakowie możemy spodziewać się licznej ekipy węgierskich kibiców, którzy będą wspierać swoich ulubieńców w walce o spełnienie marzeń.

Będzie jednak o to trudno choćby ze względu na liczne osłabienia, które dotknęły drużynę szczególnie w formacji ofensywnej. Istotny będzie brak Istvana Sofrona w pierwszych dwóch meczach turnieju, który nie wystąpi z powodu zawieszenia przez komitet dyscyplinarny Deutschen Eishockey Liga (Przepis wewnętrzny IIHF nr 406.4 i 1103).

Kolejną drużyną w stawce są Ukraińcy przeżywający problem wskutek konfliktu zbrojnego i politycznego. Sport zszedł na dalszy plan przez co Ukraina straciła swojego przedstawiciela w KHL, rozwiązano również rozgrywki krajowe. Dla profesjonalnych graczy oznaczało to konieczność szukania zatrudnienia w innych krajach, stąd wielu przedstawicieli z takich lig jak Białoruś, Kazachstan, Polska, Rumunia, Rosja i USA. Były zawodnik NHL Sergi Varlamov wystąpi w kadrze mimo nieposiadania status klubowego. Wydaje się zatem, że powtórzenie wyniku z ubiegłego sezonu (4 miejsce) będzie można uznać za sukces. Szkoleniowcem drużyny narodowej jest obecnie Alexander Godynyuk, jeden z najbardziej zasłużonych dla Ukrainy hokeistów z lat 90.

Wielką niewiadomą jest forma gospodarzy, którzy nie występowali na tym poziomie od 4 lat. Szkoleniowiec Polaków Jacek Płachta powołał do kadry wielu doświadczonych graczy z Leszkiem Laszkiewiczem na czele, dla którego będą to już osiemnaste Mistrzostwa Świata w barwach narodowych. To jedyny zawodnik z polskiego zespołu, który pamięta występy w elicie podczas szwedzkich MŚ w 2002 roku. Większość graczy to hokeiści występujący na co dzień w PHL za wyjątkiem Arona Chmielewskiego (HC Hawierzów) i Tomasza Malasińskiego (Swindon Wildcats).

Polacy choć nie są faworytami do awansu, głęboko wierzą w sprawienie niespodzianki i nawiązanie do przeszłości, kiedy to regularnie grali w hokejowej elicie. Występowanie przed własną publicznością będzie dla biało-czerwonych dodatkowym motywatorem, który być może pozwoli na osiągnięcie korzystnego rezultatu na koniec turnieju.